 |
| Met een stukje Boog |
zondag 21 december 2014
Basler Leckerli
De kerstperiode is al een tijdje geleden begonnen (volgens mij al op 25 maart, volgens anderen dit jaar pas op 30 november) en nodigt altijd uit tot bakken. Ik heb daarvoor een aantal jaren geleden van mijn zusje een prachtig boekje gekregen, 'Wunderbare Weihnachtsbäckerei - Plätzchen, Lebkuchen & Co.', geschreven door Ursula Stiller. Geweldig boekje, maar alleen nog tweedehands verkrijgbaar.
Afgelopen week heb ik de Basler Leckerli gemaakt, zoals de naam al zegt een lekkernij uit Basel. Je kunt ze natuurlijk kant en klaar kopen (het Läckerli Huus in Basel heeft een prima webshop) maar zelf bakken is veel leuker en vast ook lekkerder.
Wat heb je nodig voor ongeveer 50 Leckerli (bij mij zijn het er wat minder geworden omdat ik wat dikker heb gebakken en wat groter heb gesneden):
250 gram honing
250 gram suiker
4 eetlepels water
beetje zout (zonder gaat ook prima)
schil van een onbespoten citroen
theelepel gemalen kruidnagel
theelepel gemalen kaneel
mespunt versgeraspte nootmuskaat
400 gram bloem (het recept geeft type 405 aan, dat is de meest fijne soort)
2 theelepels bakpoeder
100 gram geconfijte sukadeblokjes (ik koop dat bij de buren als Citronat)
50 gram geconfijte sinaasappelschil (bij de buren kun je dat als Orangeat in blokjes kopen)
200 gram gehakte witte amandelen
100 gram poedersuiker en 3 eetlepels Kirschwasser voor het glazuur
margarine of boter om de plaat in te vetten
oven op 180 graden.
Als je dat allemaal verzameld hebt: in een klein pannetje honing, suiker, zout en water op een niet te hoge vlam smelten (blijf wel roeren) en daarna het mengsel wegzetten en laten afkoelen. Zodra het bijna op kamertemperatuur is met een mixer met kneedhaken de reepjes citroenschil, kruidnagel, kaneel en nootmuskaat door de massa werken.
De bloem en het bakpoeder door elkaar zeven, 2/3 door het honing/suikermengsel roeren. Sukade, sinaasappelschil, amandelen en uiteindelijk ook de rest van de bloem door het deeg kneden.
Het deeg op de ingevette bakplaat uitrollen tot ongeveer een halve centimeter dik (bij mij was het wel wat dikker, gaat ook prima) en het recept zegt dan met wat bloem bestuiven. Dat laatste heb ik niet gedaan, daar zag ik het nut niet van in. Ongeveer 25 minuten baktijd heb je nodig.
Voor het glazuur de poedersuiker en het Kirschwasser even kort opkoken. Direct na het bakken het gebak van de plaat halen en het glazuur er overheen werken. Meteen na het bakken de Leckerli in rechthoeken van ongeveer 4x6 centimeter snijden, vooral niet wachten tot het afgekoeld is! En nee, ik heb óók niet gewacht tot het afgekoeld was. Voor je het gaat eten rustig laten afkoelen, de structuur van het gebak verandert nog wat. Na ongeveer 12 uur rustig laten staan smaakt het erg goed. Na vijf dagen niet in een trommel of afgesloten bewaren is het nog niet uitgedroogd en zijn de Leckerli nog steeds erg lekker!
 |
| En dan leg je het op je kerstservies |
Wat heb je nodig voor ongeveer 50 Leckerli (bij mij zijn het er wat minder geworden omdat ik wat dikker heb gebakken en wat groter heb gesneden):
250 gram honing
250 gram suiker
4 eetlepels water
beetje zout (zonder gaat ook prima)
schil van een onbespoten citroen
theelepel gemalen kruidnagel
theelepel gemalen kaneel
mespunt versgeraspte nootmuskaat
400 gram bloem (het recept geeft type 405 aan, dat is de meest fijne soort)
2 theelepels bakpoeder
100 gram geconfijte sukadeblokjes (ik koop dat bij de buren als Citronat)
50 gram geconfijte sinaasappelschil (bij de buren kun je dat als Orangeat in blokjes kopen)
200 gram gehakte witte amandelen
100 gram poedersuiker en 3 eetlepels Kirschwasser voor het glazuur
margarine of boter om de plaat in te vetten
oven op 180 graden.
Als je dat allemaal verzameld hebt: in een klein pannetje honing, suiker, zout en water op een niet te hoge vlam smelten (blijf wel roeren) en daarna het mengsel wegzetten en laten afkoelen. Zodra het bijna op kamertemperatuur is met een mixer met kneedhaken de reepjes citroenschil, kruidnagel, kaneel en nootmuskaat door de massa werken.
De bloem en het bakpoeder door elkaar zeven, 2/3 door het honing/suikermengsel roeren. Sukade, sinaasappelschil, amandelen en uiteindelijk ook de rest van de bloem door het deeg kneden.
Het deeg op de ingevette bakplaat uitrollen tot ongeveer een halve centimeter dik (bij mij was het wel wat dikker, gaat ook prima) en het recept zegt dan met wat bloem bestuiven. Dat laatste heb ik niet gedaan, daar zag ik het nut niet van in. Ongeveer 25 minuten baktijd heb je nodig.
Voor het glazuur de poedersuiker en het Kirschwasser even kort opkoken. Direct na het bakken het gebak van de plaat halen en het glazuur er overheen werken. Meteen na het bakken de Leckerli in rechthoeken van ongeveer 4x6 centimeter snijden, vooral niet wachten tot het afgekoeld is! En nee, ik heb óók niet gewacht tot het afgekoeld was. Voor je het gaat eten rustig laten afkoelen, de structuur van het gebak verandert nog wat. Na ongeveer 12 uur rustig laten staan smaakt het erg goed. Na vijf dagen niet in een trommel of afgesloten bewaren is het nog niet uitgedroogd en zijn de Leckerli nog steeds erg lekker!
 |
| Vers gesneden |
 |
| Het boekje: ISBN 978-3-8094-2395-9 |
zaterdag 20 december 2014
Het kerkje van Swartewold
Een eindje verderop, vlak over de grens, ligt het gehucht St. Georgiwold (Sündt-Jürgenswoldt, Sünt Jürenswold, Swartewold en nog wel wat andere vomen) . Een stuk of tien, twaalf behuizingen en zo'n 70 inwoners. En een kerkje. In 1689 op deze plek neergezet, 1712 een torentje aan de westkant erbij gebouwd, de boel niet echt gefundeerd, slappe bodem en dan verzakt de boel wel, zelfs zonder gaswinning. In 1960 is de kerk daarom herbouwd met de oude stenen en in dezelfde vorm.
Voor de liefhebber: zoals het een goed dorp betaamt is het in de loop der eeuwen aan het wandelen gegaan,, de kerk dus ook. Van een voorganger van het kerkje zijn restanten gevonden aan de Middelweg, een paar honder meter naar het oosten. Wateroverlast zal vast een reden voor dat wandelen zijn geweest.
En waarom die kerk mij interesseert: vanwege de predikanten Klugkist die er gestaan hebben.
Voor de liefhebber: zoals het een goed dorp betaamt is het in de loop der eeuwen aan het wandelen gegaan,, de kerk dus ook. Van een voorganger van het kerkje zijn restanten gevonden aan de Middelweg, een paar honder meter naar het oosten. Wateroverlast zal vast een reden voor dat wandelen zijn geweest.
 |
| Van: http://www.heimatkundlicher-arbeitskreis.de/Veranstaltungen/TagdesDenkmals/KircheStGeorgiwold.htm |
 |
| Midden in het lint links, direkt aan de zuidkant van het watertje, het Großsoltborger Sieltief, staat het kerkje. De Middelweg is de weg die in het oosten van noord naar zuid loopt |
Abonneren op:
Posts (Atom)