Jaren geleden was ik er al eens geweest, vandaag weer: het
Hunebedcentrum in Borger. De vorige keer heette het nog Nationaal Hunebedden Informatiecentrum en was het anders gehuisvest. Kleinschalig (het is overigens nog steeds niet heel groot), vriendelijk en, ik bedoel dit niet verkeerd, amateuristisch. Het centrum is inmiddels professioneler geworden, anders, groter, beter gehuisvest. Mooier ook. Een groot terrein om het centrum, veel soorten stenen in een keientuin, goed geduid, bezigheden voor bezoekers, een steentijdhuis met een oertuin, niks mis mee.
|
http://www.hunebedcentrum.eu/tentoonstellingen/architectuur-van-van-eyck/ |
|
Keientuin |
Maar binnen werd het voor mij iets anders. De mevrouw bij de kassa was erg vriendelijk (museumjaarkaart geldig), een erg goede museumwinkel, een vriendelijk restaurant, alles is er. Het museumdeel heb ik alleen geen mening over, ik ben er namelijk niet in geweest. Wat blijkt: om het museum in te kunnen moet je door een filmzaal en dat mag alleen als er geen film draait. In mijn geval draaide er net een film en kon ik dus niet naar binnen: eerst wachten tot de film voorbij is. Dan kun je twee dingen doen: voor het rode afzettingslint blijven staan wachten tot je er in mag (zou nog bijna een kwartier duren) of eerst maar iets anders zien. De museumwinkel bijvoorbeeld. Of buiten, daar staat het grootste Drentse hunebed, D XXVII, alsof het naast het Centrum is gezet in plaats van dat het Centrum naast het hunebed is gezet.
Eerst even door de goed van boeken voorziene winkel, de kitschliefhebber komt er ook aan zijn trekken. De film blijkt na de winkel net weer begonnen, dus naar buiten, naar het hunebed. Groot, imposant, bezoekers die met het hunebed op de foto willen. Er op rondklauteren lijkt ook tamelijk gewoon, vandaag niet gezien, maar het vrijwel ontbreken van korstmossen bovenop de stenen doet dat toch vermoeden. De dragers van de dekstenen zijn deels ook helemaal, zelfs geen alg, het lijkt er op dat die stenen als opstapje worden gebruikt.
Na de winkel en het hunebed weer naar binnen om toch het museumdeel in te gaan. Jammer, de film draait net weer ... Ik vind dat toch erg onvriendelijk, je bezoekers verplichten tot wachttijden en tot het kijken naar een film. Voor mij kwam het er op neer dat ik het museumdeel niet heb gezien.
Toen wij er waren hebben we (toevallig) maar heel even op de film hoeven wachten. Het is een artistiekerig verhaaltje over de IJstijd. Het is me toen niet opgevallen dat je niet op een andere manier het museum in kunt. Het is wel jammer dat je er niet in geweest bent, wat het is heel leuk opgezet, met informatie voor alle leeftijden.
BeantwoordenVerwijderenO, en toen wij er waren, zat het hunebed vol met kinderen. De onze waren een beetje verongelijkt dat zij er niet op mochten klimmen.
Wij vonden de film (die net een minuutje was begonnen toen wij aankwamen) niet geweldig. Mooie beelden hoor - inderdaad zoals Ingmar al zegt, wat artistiekerig - maar het verhaal moest je er gaandeweg zelf maar bij verzinnen; geen uitleg. Het museum zelf was trouwens een stuk professioneler dan toen ik er jaren geleden al eens was. Echt wel de moeite. En tja, dat geklim op die grafmonumenten...
BeantwoordenVerwijderenBinnenkort een nieuwe poging ...
BeantwoordenVerwijderen